Wie komt hoe? Blog 8

Naast dat je nooit weet wie er komen of hoe oud ze zijn weet je ook nooit hóe ze komen. Wij hebben op ons erf best wel wat parkeerplaatsen maar als er ook nog mensen komen voor de picknickbakfiets dan zorgen wij dat onze auto’s of 1 van onze auto’s achter het hek geparkeerd staat zodat er voldoende plaats is. Als we dat geregeld hebben zul je net zien, komen de gasten op dat moment voor allebei de kamers met de fiets. Dan is het ineens weer een reorganisatie in de fietsenschuur.

Soms geven de gasten vooraf aan dat ze met 2 personen komen met 2 auto’s of 1 met openbaar vervoer en de ander met de auto. Dan haal ik diegene even op bij de bushalte een kilometer bij ons vandaan.  Ik bied voor aankomst ook wel eens aan via de telefoon of via de mail dat ze fietsen mogen gebruiken als ze uit eten willen de avond van aankomst, leuk als ik dan een mailtje of antwoord terug krijg dat ze op de fiets komen. Maar het kan altijd gekker. Zo hadden we laatst gasten die wel op een heel bijzondere manier kwamen.

Ik vraag altijd de ochtend van aankomst of onze gasten al enig idee hebben hoe laat ze ongeveer denken aan te komen. Dan kan ik daar rekening mee houden met mijn dagplanning. Deze gasten zouden met 4 personen komen en gaven aan er in de namiddag te zijn. Rond de middag kreeg ik de vraag of ze met de boot tot aan de voordeur konden varen. “Leuk” dacht ik, “die hebben we nog niet eerder gehad”. Dus ik vraag of ze met een roeiboot of kano zijn. “Nee, met een sloep, we zijn al 2 dagen aan het varen, heel leuk”. Het was natuurlijk prachtig weer dus ze hadden groot gelijk. Mijn gedachten gaan dan naar alle sloten in de polder. Lijkt me een heel leuk idee wat deze 4 aan het doen zijn. Ik uitleg gegeven dat als ze vanaf de Vaart langs de N207 onder de brug door kunnen de voorwetering op, dan kunnen ze tot aan de deur varen. Ik kreeg als antwoord “Komt goed”.  “Oh, en je komt ook nog een baggerboot tegen, dus dan zal je even de boot erlangs moeten slepen”. Weer een antwoord, “komt goed”. Heerlijk zulke mensen. maken zich niet druk. Rond 17:00 kreeg ik een berichtje dat het iets later werd. “Geen probleem, we zijn thuis”. Om 19:00 kregen we een berichtje dat het nog 2 uurtjes varen was. Rond 20:30 dachten we dat we een motorboot hoorden aankomen. Dus kijken op de brug, helaas niets te zien. Tot een berichtje binnenkwam met de vraag of ik de gasten misschien op wilde halen. Ze lagen voor een dichte brug. “Waar liggen jullie dan precies?” “Oudewater”. Dat had dus minstens nog 4 uur varen geweest en met een sloep met een diepgang van 80 cm hadden ze nooit tot aan de voordeur kunnen varen. Zo blijft het dus spannend wie er komen, maar meer nog hóe ze komen.